Tim AM je završio i predao elaborat „Inventarizacija i valorizacija dendrofonda Fabrike duvana Banja Luka“ međuentiteskoj Komisiji za očuvanje nacionalnih spomenika BiH. Postoji spisak nacionalnih spomenika kulture, na kojem je i krug sada već bivše fabrike, čiji vlasnik (Bulgarian tobacco) je prije tri godine zaustavio proizvodnju. Fabrika je nastala odmah poslije Bečkog kongresa 1876, skupa sa tzv. Rudolfovim parkom, koji je podignut na prostoru od sadašnjeg Narodnog pozorišta do Malte, na skromnih 44 ha. Njegovi ostaci su vidni, npr. Oficirski park (skver Buttterfly) uz Pozorište, ili park „Dr. Mladena Stojanovića“, koji je ustvari jedini banjalučki park, pošto mu je površina veća od 1 hektara (9,3 ha).

Na ovom krugu sada raste 99 stabala i 115 primjeraka gajenog žbunja. I dalje u njemu dominiraju najstarija stabla, sađena u vrijeme nastanka fabrike: crnog bora (20), smrče (22) i srebrne lipe (12). Krajem 50-ih godina prošlog vijeka, Čedomil Šilić je ovdje konstatovao 36 stabala mladih munika (Pinus heldreichii), kao dendrološki kuriozitet grada. Tada je oduševljeno pisao o lijepim mladim munikama, 6-7m visokim, do 18 cm debelim, navodeći da su uzgojene u rasadniku šumarije na Trešnjiku i posađene 1938. Međutim, sada je preostalo 5 stabala, 4 u skupini na veoma zapuštenom dijelu (SI, manje od 50 m od zgrade Vlade RS) i jedna usamljena južnije. Visine su im od 10-21 m, a prečnici 31-51 cm. Spor prirast je manji problem, ali loša vitalnost ovih stabala znatno veći – sve i jedna imaju ± oštećena debla.

Stablo kiselog drveta (Ailanthus altissima) koje raste skupa sa 4 munike, zabilježili smo u Katalogu najvećih stabala RS 2003. Mjerenjem 2000. godine smo dobili prečnik 139 cm, što ga je stavilo na šampionski tron vrste u Republici. Sada, nakon eto 22 godine, ono je prsnog prečnika 175 cm, visine 25,5 m i prečnika krošnje 50 m, što govori da je šampion odlučio da se takmiči sa precima iz Kine, i više nego brojnim potomstvom diljem bijelog svijeta, ne odustajući od namjere da ih sve nadmaši.

Treba pomenuti i dva stabla srebrne lipe (prečnika 121 i 135 cm), te dva jablana (prečnika 121 i 134 cm, visina 39 i 41 m). Atraktivni crni borovi imaju prosječan prečnik 57cm (30-78cm).

Ukupno smo registrovali 23 vrste drveća i još 30 vrsta žbunja. Izdvojili smo posebno vrijedno 41 stablo, ali i posebno loših 12 stabala. Ocjenjujući stabla po 19 kriterijuma, dobili smo da su superiorne osobine ovog dendrofonda vitalnost stabala, habitusi (prirodnost, atraktivnost i dekorativnost), njihov arborikulturni značaj (ambijentalnost, invazivnost i egzotičnost) te stav ključnih subjekata (nadležni opštinski resor, ekološki pokreti, komunalno preduzeće, šumsko gazdinstvo i stanari u susjedstvu).